Glavni predstavnici

LEONARDO DA VINČI
Jedan od najuverzalnijih umjetnika italijanske renesanse bio je Leonardo da Vinči. Rođen je 15.aprila 1452.godine u Ančiani. Otac mu je bio poznati advokat a majka mu je djevojka sa sela. Vanbračno je dijete koje je odraslo sa ocem. Veliku ulogu u njegovom životu igrao je njegov stric Frančesko,koji ga je učio ljubavlju prema prirodi i životinjama.

1467.god. preselio se sa ocem u Florencu nakon što je umrla njegova maćeha. 1469.god počeo je raditi u florencinskoj radionici kod slikara Andrea del Verrocchino. Namjestio je svoj lični studio oko 1478.god., a 1482.god. preselio se u Milano da radi kao civilni i vojni inžinjer,a samo kao sporedno zanimanje mu je bio posao arhitekte, skulptora i slikara.

Takođe je radio kao dizajner i direktor dvorskih festivala. Tu je započeo svoje prve diplomatske studije, bazirane na praktičnom iskustvu iz anatomije, botanike, matematike, fizike i mehanike. Bio je slikar i naučnik Florentinske škole.
Spojio je srednjovijekovno enciklopedijsko znanje sa modernim egzaktnim metodama zapažanja. Učio je u Firenci kod slikara i vajara Verokija a radio u Firenci i Milanu. 1516. godine prešao je u Francusku gdje je i umro. Naslikao je relativno malo slika a najznačajnije su: Mona Liza, Tajna vecera, Poklonjenje mudraca, Bogorodica u pecini i Sveta Ana.

Njegovi radovi iz oblasti matematike, anatomije, fizike, mehanike, botanike, balistike i teorije o umjetnosti izrazavaju ogromno interesovanje i poznavanje oblasti ljudskog duha.

U slikrastvu je eksperimentisao na isti nacin kao i u nauci zbog cega je neke slike ostavio nedovrsenim, dok druge, kao sto je milanska "Tajna večera" propadaju, zbog njegovih tehnoloskih eksperimentisanja.

Na nedovrsenoj slici "Poklonjenje mudraca" Leonardo je naslikao veliki broj figura oko sredisnje grupe sa Bogorodicom, ali je svakoj obezbjedio znacaj i vidljivost. Sve figure oko centralne grupe imaju raznovrsne pokrete i izraze i obavijene su sjenkama i polusjenkama koje ih utapaju u prostor. To je Leonardov sfumato koji u prvi plan istice svijetlo-tamno, ali bez ostrih granica.

Sfumato su meki i fini, skoro fluidni prelazi svjetlo-tamnog, koji obezvrjedjuju konturu, uranjaju figuru u prostor, stvarajuci njihovo novo jedinstvo. Oblici su meki i nedovrseni, kao da su obavijeni izmaglicom. Do punog izrazaja sfumato je dosao na Leonardovim dovrsenim slikama, od kojih je najcuvenija "Mona Liza".

RAFELO SANTI

Rafaelo Santi je bio Italijanski renesansni slikar koji se smatra za jednog od najvecih i najpopularnijih umjetnika svih vremena.

Rodjen je u Urbini 6.4.1483. i umjetnost je ucio od svoga oca Djovanija.

Po mnogim poznavaocima umjetnosti, studirao je sa Timotijem Vitijem u Urbini, kada je i pocelo njegovo umjetnicko stvaralastvo.

1504, Rafaelo je prešao u Firencu gdje je proučavao radove velikih umjetnika kao sto su Leonardo da Vinči, Mikelanđelo Buanoroti i Fra Bartolomeo, proučavajući njihove metode reprezentovanja igre svjetlošću i sjenkom, anatomijom i dramskom radnjom. Tu su nastajala djela o Madonama.

Rimski period, Rafaelo biva pozvan od pape Julija II da oslika zidove Vatikanske palate.
Nakon smrti pape Julija II, i dolaska Lava X, Rafelovi uticaj i odgovornosti su porasle. Imenovan je za glavnoga arhitekta Bazilike Sv. Petra. a godinu dana kasnije i za direktora svih antikviteta blizu rima.

Oslikao je Sikstinsku kapelu.

Rafaelo je umro u Rimu na svoj 37. rodjendan, Aprila 6;-1520.

MIKELANDJELO

Rođen 1475 u okolini Firence i odgojen u tom gradu. Bio je graditelj i slikar ali je najveća svoja djela stvorio kao kipar, djelovao je naizmjenice u Firenci i u Rimu. U Firenci je kao mladic od 26 godina isklesao iz mramora golem lik nagoga Davida.

U tom ranom razdoblju naslikao je kružnu sliku sa sv. Obitelji,u kojoj se po plasticnoj modelaciji vidi da je i kao slikar oblikovao likove skulpturalno. Na poziv Pape Julija II polazi 1505 u Rim da podigne njegovu grobnicu. I zaradio je nacrt za gradjevinu i zapoceo klesati likove,od kojih je zavrsio samo velicansvenog Mojsija,a napola izradio gigantske likove robova, Papa mu je zatim povjerio da oslika strop Sikstinske kapele u Vatikanu.

Radeći sam i bez pomoćnika četiri godine,stvorio je ciklus fresaka s prizorima iz Staroga zavjeta,te likove proroka,sibila i predja.

Dvadeset godina kasnije vraca se u Sistinu i na zidu iza oltara slika golem Poslednji sud,sa stotinu nagih tjela u vrtlogu strave i uzasa u medjuvremnu boravio je u Firenci gdje su mu Medicejci povjerili da u sakristiji crkve San Lorenco izradi grobnice njihovih predaka Gijulijana i Lorenza.

Na njihovim sakrofazima smjestio je alegorijske mramorne likove Dana, Noći ,Sumraka i Zore, koji znače dotad još nedosegnute vrhunce kiparske ljepote. U svim djelima njegovo stvaranje usredotočeno je na prikazivanje ljudskog tijela.

Potkraj zivota ponovo je pozvan u Rim gdje mu je poivjerena gradnja crkve sv.Petra. On je izradio nacrt i zasnovao golemu kupolu,visoku blizu 140 metara,koja je dovrsena makon njegove smrti. Umro je 1564 u Rimu a sahranjen u Firenci.