Zapadni front

Tokom septembra Njemci su pokušavali da organizuju veći broj kontranapada, ali sa manjim privremenim uspjesima. Pogranična sela, gradovi, visoravni i rovovi su padali u ruke Saveznika duž Hindenburgove linije, a Britanci su zarobili 30.441 vojnika u posljednjoj nedjelji septembra.
Kada je Bugarska potpisala separatni mir 29. septembra, Saveznici su dobili punu kontrolu nad teritorijom Srbije i Grčke. Ludendorf, koji je bio pod velikim stresom mjesecima, doživio je nešto slično nervnom slomu. Bilo je očigledno da Njemačka ne može više uspješno da se brani.
U međuvremenu, glasine o skorom njemačkom vojnom porazu širile su se njemačkom vojskom. Opasnost od pobune je rasla. Admiral Ranhard Šer i Ludendorf odlučili su da krenu u posljednji pokušaj obnavljanja 'junačke' njemačke mornarice. Znajući da će princ Maksimilijan od Badena da stavi veto na svaku takvu akciju, Ludendorf je odlučio da ga ne informiše. Ipak, glasine o predstojećem napadu došle su do mornara u Kilu. Mnogi su se pobunili i bili su uhapšeni, odbijajući da budu dio takve mornaričke ofanzive za koju su mislili da je samoubilačka. Ludendorf je preuzeo krivicu na sebe, a car ga je razriješio dužnosti 26. oktobra. Kolaps na Balkanu značio bi za Njemačku gubitak veoma važnog snadbijevanja uljem i hranom. Rezerve su bile istrošene, a na drugoj strani, američke trupe su dobijale ogromne količine dnevno.

Pretrpjevši preko 6 miliona žrtava, Njemačka se okrenula miru. Princ Maksimilijan od Badena je preuzeo novu vladu kao kancelar Njemačke za pregovore sa saveznicima. Telegrafski pregovori sa predsjednikom Vilsonom su odmah započeli, u nadi da će dobiti bolje uslove primirja nego kod Britanaca i Francuza. Umjesto toga Vilson je zahtijevao da Kajzer abdicira. Nije bilo otpora kada je socijaldemokrata Fipip Sajdeman 9. novembra objavio da je Njemačka postala republika. Carska Njemačka je prestala da postoji, a nova Njemačka je rođena pod nazivom Vajmarska republika.

Početna strana