Uzdigavsi na prijesto kralj Urosa I (1243-1276), srpska vlastela nije ispoljila samo svoju snagu i moc u odnosu na kralja, vec i u odnosu na susjedne drzave.Nova spoljnopoliticka orijentacija Srbije trebalo je da u prvi plan stavi interese srpske vlastele, pa tek onda neke susjedne drzave.Takvu je licnost predstavljao novi kralj. Odnosi izmedju kralj Urosa I i njegovog brata bivseg kralj Vladislava sredjeni su brzo na obostrano zadovoljstvo, pa je izmedju njih uspostavljena bliska saradnja.Kada je kralj Uros poceo da vlada, niko od susjeda nije bio u stanj da ugrozi samostalmost srpske drzave, sto je vlastela dobro procijenila. On je uspostavio dobru saradnju  sa nekim albanskim feudalcima i sa Dubrovnikom.

 

Za savremenike i njihove potomke kralj Uros I je "veliki kralj", iako nije mnogo  ucinio na sirenju srpske drzave. On je vise uradio na gusenju separatizma u srpskoj drzavi, posebno na ukidanju udionih knezevina u Duklji i Humskoj. Prema ustaljenim obicajima u Ugarskoj "mladom kralju" kao nasljedniku prijestola pripadala je posebna oblast u drzavi pa je pod uticajima s te strane im Dragutin zatrazio od oca, kralj Urosa, da mu odijeli poseban dio od "svoga otacastva". Posto je to Uros odbio, mladi kralj Dragutin otisao je u Ugarsku i otuda je sa svojom vojskom pobijedio svog oca u 'zemlji zvanoj Gacko". Poslije poraza koji je pretrpio, u jesen 1276. godine, kralj Uros se odrekao prijestola i povukao u Humsku zemlju gdje se i zamonasio.Umro je 1. maja 1277. godine, pa je njegovo tijelo otuda prenijeto i sahranjeno u Sopocanima.

ZADUZBINE