Kensui-jime se izvodi iz garda kod kojega obje ruke drze revere protivnikova kimona. U momentu kada uke istupi desnom nogom, tori iskoraci desnom nogom sto vise ulijevo, tako da je postavi ispred ukeovih nogu. Istovremeno, jako zanese tijelo udesno, tako da mu tijelo dodje okomito na pravac neravnoteze ukea. Lijevom rukom vuce rever ukea snazno nadole i nesto prema sebi, zbog cega desna ruka dodje upravo na karotidnu arteriju s lijeve strane ukeovog vrata. Tori pritisce ukeov vrat clancima prstiju preko kimona, rotirajuci saku malo udesno; lijevom rukom i dalje snazno vuce rever nadole i prema sebi. Istovreneno sa pokretima ruku, tori, zanoseci tijelo, sjeda na tlo i blokira ukeove noge desnom nogom, sprecavajuci tako ovoga da ga obidje podize lijevu nogu i stavljaq je na siju protivnika. Pregib koljena treba da dodje tacno iznad sije i malo ulijevo. Ovaj pokret nogom pojacava neravnotezu ukea i doprinosi efektu gusenja, koje se izvodi clancima prstiju desne ruke, ali u tome ucestvuje i kimono protivnika, koji se u toku zahvata omota oko njegova vrata. Kensui-jime je karotidno gusenje, ako se izvodi na klasican nacin; no koji put tori zahvati i dio ukeova dusnika, pa gusenje postaje respiratorno-karotidno.