PCELINJI
OTROV, NJEGOVO DEJSTVO I UPOTREBA
Pcelinji otrov proizvodi otrovna zlijezda koja je u neposrednoj vezi sa zaocnim aparatom
pcele radilice. Najvise otrova proizvode pcele poslije dvadeset dana zivota. Pcelinji
otrov sadrzi mravlju, sonu i ortofosfornu kiselinu, zatim sumpor, fosforno- kiseo
magnezijum i dr. Dejstvo pcelinjeg otrova na covjeciji organizam vrlo je slozeno i
uglavnom zavisi od doze otrova mjesta uboda i
osobenosti organizma. Pcelinji otrov razlicito se manifestuje kod raznih osoba. Obicno
izaziva karakteristicnu lokalnu reakciju koja se ispoljava u osjecanju bola, pojavi
crvenila i otoka. Neke osobe srazmijerno lako podnose pcelinji otrov, dok druge i pri
jednom ubodu teze disu, dobijaju vrtoglavicu, znoje se i puls im je ubrzaniji.
Osobama koje odmah oticu od uboda pcela
treba staviti hladan oblog i mjesto uboda
premazati amonijakom ili sircetom. Ukoliko takva osoba dobije vrtoglavicu i pocne da joj
izbija hladan znoj, a pri tom otice, treba joj odmah dati mjesavinu aloja soka i
etil-alkohola u srazmijeri 1:5 i pozvati ljekara.
Pcelinji otrov se koristi kao ljekovito sredstvo za reumaticna oboljenja, neuralgiju i neuratide. On se sakuplja na taj nacin sto se zadak pcele pritiska na upijajucoj hartiji da bi pcela ispustila otrov. Ovaj otrov se u farmaciji dalje preradjuje i prodaje u obliku masti ili tecnosti pod nazivima Farapin, Apicosan, Immunin i dr.
|
|
|
|
|
|