FUGA
Naziv fuga upotrebljivan je još u srednjem vijeku, ali je tada označavao kanon. Današnja fuga (nastala u XII vijekua9 trodjelna je kompozicija kontrapunktskog stila, rađena na osnovu jedne teme ili više njih, po utvrđenim pravilima. u osnovi, u fugi se tema provodi kroz sve glasove. Fuga je bila prvobitno instrumentalni oblik, zbog toga što se samo u instrumentalnoj muzici mogao sprovesti princip očuvanja jedne teme. Prenošenjem instrumentalne fuge na tlo vokalne muzike, nastala jevokalna fuga. Fuga ima tri dijela: ekspoziciju, razvojni i završni dio. U ekspoziciji (ekspoze = izlaganje) izlaže se tema (jedna ili više njih), u razvojnom dijelu se on arazrađuje, a u završnom dijelu se ne ponavlja ekspozicija, već se ponavlja osnovna tema nekoliko puta u osnovnom tonalitetu. Fugi često predhodi preludijum, tokata ili fantazija.
|
|
|
|
|
|