Koleoptil je cilindričan šupalj organ kod žita, koji štiti prvi list pri nicanju biljke. Ako se vrh koleoptila odsiječe i prenese na kockicu agara pa poslije ukloni, a kockica prisloni sa strane uz list koji viri iz koleoptila, doći će do bržeg rastenja one strane na kojoj se nalazi kockica agara. Kao posljedica većeg izduživanja ćelija na toj strani, koleoptil se savija na suprotnu stranu.

Time je pokazano da se hormon koji utiče na izduživanje ćelije stvara u vrhu koleoptila,difuzijom prelazi u agar iz koga ponovo difunduje u ćelije koleoptila, gdje ima specifično dejstvo na izduživanje ćelija.

Auksin je kasnije otkriven kod monokotila i dikotila u malim tkivima, vrhovima stabla i korijena, listovima i plodovima. Do osnovne analize pokazalo se da je to indol-sirćetna kiselina. (Iz 1 kg svježe težine koleoptila kukuruza izolovano je 24 *10^-6 kg indol-sirćetne kiseline.) Auksin se u stablu kreće polarno, a to znači od vrha prema bazi organa.

Mnoga druga indolna jedinjenja različitim metaboličkim putevima u biljki prelaze u indol-sirćetnu kiselinu, pa se mogu svrstati u prirodne auksine.

Glavna fiziološka funkcija auksina je stimulacija izduživanja ćelija. Osim ove, auksin ima i druge funkcije:

•  indukuje razviće adventivnih korijenova,

• utiče na diobu i duferencijaciju ćelija,

•  učestvuje u regulaciji razvića ploda, opadanja listova i plodova,

• u svim drugim procesima razvića.

Postoji veliki broj sintetičkih jedinjenja, rezličite hemijske strukture, koja imaju auksino dejstvo u nekim fiziološkim procesuma. To su npr. indol-buterna kiselina, naftil-sirćetna kiselina, 2,4-dihlor-fenoksisirćetna kiselina (2,4-D). Ova jedinjenja  nazivaju se sintetički auksini, a našla su primjenu u poljoprivredi.

Tako se indol-buterna kiselina i naftil-sirćetna kiselina  koriste za oživljavanje raznica kod onih biljnih vrsta (cvijeća, voćaka ili šumskog drveća) koje spontano ne formiraju adventivne korijenove.

Sintetički auksini u niskim koncentracijama neka od ovih jedinjenja imaju herbicidno dejstvo (herba-trava, cedere-ubiti), što znači da mogu potpuno uništiti vegetaciju, Mogu se upotrijebiti za krčenje terena na kojima se izgrađuju putevi, željezničke pruge ili aerodromi. U ove svrhe upotrebljavaju se herbicidi sa totalnim dejstvom. Za poljoprivredu veći značaj imaju herbicidi sa selektivnim dejstvom, kao što je, na primjer, 2,4-D koji uništava korove, a ne djeluje štetno na žita.

Selektivnost je uslovljena rezlikama u građi biljnih organa, naročito listova, i u načinu transporta ili sposobnosti biljke da metaboličkim putevima razgradi herbicid. Većina korova su dikotile i one su u odnosu na monokotile, kojima pripadaju i žita, osjetljivije na dejstvo ovog herbicida.

Neka jedinjenja iz grupe sintetičkih auksina izazivaju opadamje listova, pa se nazivaju difolijanti (lat. Foliatio-listanje), a druga izazivaju venjenje listova i nazivaju se desikanti(lat. Dessicativus-koji suši). Ovi herbicidi se mogu upotrijebiti pri mehanizovanoj berbi nekih kultura(npr.pamuka) kada je potrebno odstraniti listove sa stabla da bi se obrale čahure. Kod upotrebe herbicida neophodno je dobro poznavati način djelovanja, opseg koncentracija koje se smiju upotrijebiti da bi se dobio željeni efekat, kao i klimatske faktore od kojih zavisi dejstvo herbicida.