Istrazivanje i naseljavanje
Prvi Evropljani koji su doprli do Australije bili su Portugalci i Spanci krajem XVI veka. Delimicna istrazivanja njenih obala obavio je holandski moreplovac Tasman u XVII veku, po kojem je i ostrvo Tasmanija dobilo naziv. Ali holandjani se, imajuci koloniju Indoneziju, nisu interesovali za iskoriscavanje ove nove zemlje. Godine 1770. engleski moreplovac Dzems Kuk ispitao je obale Australije i proglasio je posedom Velike Britanije. Ubrzo posle istrazivanja Dzemsa Kuka osnovano je blizu danasnjeg grada Sidneja prvo naselje, u koje su upucivani kaznjenici iz Velike Britanije. Vremenom su pocela da se osnivaju i naselja slobodnog stanovnistva - od osudjenika koji su odsluzili kazne, od strazara i oficira koji su zavrsili sluzbu i od drugih doseljenika iz Evrope, uglavnom Britanaca. Prvi doseljenici poceli su da se bave stocarstvom, koje ne iziskuje mnogo radne snage vec samo prostrane pasnjake. Za merino ovce, koje su dovezene iz Spanije,  prostrane stepe pokazale su se izvanredno pogodnim. Obale su slabo razudjene i najvecim delom tesko pristupacne.Najtezi je pristup severoistocnoj obali, pored kojeg se nalazi Veliki greben (kojeg cine mnogi koralni sprudovi), dug 2 000 km 

Klima
Klima Australije je razlicita od regije do regije. Tropski region obuhvata oko 40% ukupne povrsine Australije. Jasno su irazene dve sezone: topla i kisna sezona je tokom februara i marta tokom koje su severozapadni delovi zahvaceni monsunima; toplu i suvu sezonu karakterisu cesti jugoistocni vetrovi. Mnogi delovi na severu i severoistoku Australije imaju prosecnu godisnju kolicinu padavina od 1500 mm dok u pojedinim delovima Kvinslenda dostize i 2500 mm. U centralnim i severnim delovima Australije letnje tempereture se krecu u proseku izmedju 27 i 29 C˚. U pustinjsim oblastima suma godisnih padavina je ispod 250 mm. Januar I februar su najtopliji meseci sa prosecnim temperaturama izmedju 18 i 21 C˚. Juni i juli su najhladniji meseci sa prosecnom temperaturom oko 10 C˚, dok u tim mesecima Australijski Alpi imaju prosecnu temperaturu oko 2 C˚. 

Mineralni resursi

Bogatstvo Australije se sastoji od znatnih rezervi boksita, uglja, dijamanata, zlata, rude gvozdja, prirodnog gasa, nikla, nafte, urana. Australija je takodje jedan od najvecih proizvodjaca poljoprivrednih proizvoda sa veoma razvijenom mrezom irigacionih sitema i tehnika.

Stanovnistvo
Pocetkom 2000. godine broj stanovnika Australije iznosio je 19.054.788, sa visokim stepenom urbanizcije. Oko 85% stanovnika Australije zivi u gradovima. Najnaseljeniji dio je obalski pojas istoka, jugoistoka i juga kontinenta. Najbrzi rast i koncentraciju stanovnika ima Kvinslend. Glavni i veliki gradovi Australije su: Sidnej – morska luka i komercijalni central Melburn – kulturni centar; Brizben – vazna luka; Pert – znacajno lucko srediste na zapadnoj obali; Adelejd – poljoprivredni centar; Kanbera - glavni grad Australije.
 Priroda
Australija je velika zaravnjena kontinentalna masa, sa srednjom nadmorskom visinom od 300 m. Velike razvodne planine su najveca planinska regija Australije sa prosecnom visinom od 1200 m. Planinski venac je podeljen na nekoliko manjih planinskih regija imenovanih kao Plave planine, Australijski Alpi, Viktorija, itd. Najvisi vrh Australije je Koscusko u Australijskim Alpama (2228 m). Zapadna polovina kontinenta je plato na kome su 3 velike pustinje: Gibsonova pustinja, Velika Viktorijina pustinja i Velika pescana pustinja. Sredisnji dio kontinenta je Velika australijska nizija. To je najveci poljoprivredni region u Australiji
Biljni i zivotinjski svet
Biljni i zivotinjski svet Australije i drugih kontinenata veoma se razlikuju.U Australiji ima oko 10 000 biljnih vrsta, od kojih se oko 8 000 ne srece nigde drugde u svetu. Uzroci tome su sto se Australija rasedanjem kopna u veoma dalekoj proslosti odvojila od Afrike i Azije, pa su se i njeni biljni i zivotinjski svet razvijali bez dodira i veza sa ostalim kontinentima. Zbog male kolicine padavina Australija je veoma siromasna biljnim svetom. Sasvim gole pustinje ima vrlo malo. Gotovo svuda po pustinjama rastu zbunovi zilave bodljikave trave, koji predstavljaju veoma oskudnu pasu za stoku. Po polupustinjama rasprostranjena je nesto gusca bodljikava sikara, koju tamo nazivaju skrib. Ona se sastoji od razlicitog zbunja - akacija, eukaliptusa i drugog.Uz severne i severoistocne obale su neophodne tropske vlazne sume, a prema jugu na njih se nastavljaju prvo tropske retke sume i sikare a zatim savane. U juznom podrucju Kordiljera i na Tasmaniji zastupljene su eukaliptusova i papratove sume - drvolike paprati rastu do 20 m visine. 
U Australiji zivi mnostvo zivotinja koje su na drugim kontinentima davno izumrle. Takvi su, na primer, sisari torbari, kojih ima oko 230 vrsta (kenguri, torbar-medved, torbar-jazavac, torbar-vuk, koala i drugi), zatim kljunari,sisari koji se legu iz jaja.  Sve znacajnije kulturne biljke i zivotinje u Australiju su doneli Evropljani. Pored drugih zivotinja, oni su doneli i psa, od kojeg je tamo nastala divlja vrsta dingo, a zatim kunice - pitome zeceve, koji su se toliko namnozili da pricinjavaju velike stete poljoprivredi i predstavljaju napast za farmere.

Reke
U sredistu australijske kopnene mase se nalazi hidrografski system Meri-Darling cije se vode slivaju u Veliki zaliv na jugu. Povrsina sliva je preko million km². Ukupna duzina reka iznosi 5.300 km. Centralna ravnica ispresecana mnogim rekama, poznata je pod imenom “zemlja kanala”. Zapadni deo Australije ima nekoliko glavnih reka.Na nekoliko australijskih reka izgradjeni su hidrosistemi za vodosnabdevanje naselja, navodnjavanje i zastitu voda. Jedan od najvecih projekata zastite voda je system “Snezne planine” gradjen vise od dve decenije.Vecina velikih australijskih jezera ima slanu vodu. Najveca slano jezero su Erovo jezero, From i Torens. Prostrane oblasti u unutrasnjosti australijskog kopna pogdone za poljoprivrednu proizvodnju koriste arteske izvore voda koji su obicno na velikim dubinama. Ukupne procene reserve arteskih voda iznose 2.5 miliona km². Najveci arteski baseni su na severoistoku, u blizini Karpenterijskog zaliva.

Primarna proizvodnja

Australija je kontinent znatne primarne proizvodnje. Proizvodnja hrane, zita, mesa i vune su osnova nacionalne ekonomije. Vise od 25% svetske proizvodnje vune je u Austaliji. Sem poljoprivrede, industrija je bila stalan i znatan faktor razvoja kontinenta.Sume pokrivaju 14% Australije. Rasprostranjene su sume eukaliptusa. Koriste se za proizvodnju papira i namestaja. Australijske vode su bogate zivim svetom. Razvijeno je ribarstvo, industrija i izvoz najkvalitetnijih proizvoda mora. 

Rudarstvo

Nalazista zlata bila su razlog za snazan imigracioni proces i izgradnju naselja tokom XIX veka. Oko 11% svetske proizvodnje zlata pripada Australiji. Najveca nalazista su u Zapadnoj Australiji. Zlato se izvozi u Japan, Singapur, Svajcarsku. Zapadna Australija je prostor znatnih rezervi dijamanata i rude gvozdja. Istovremeno, Australija je vodeci proizvodjac boksita i aluminijuma u svetu. Znatna je i proizvodnja urana. Gotovo sva proizvodnja je namenjana izvozu. Najveci rudnici uglja su u Novom Juznom Velsu i Kvinslendu.
Industrija
U najrazvijenije industrijske grane spadaju proizvodnja metalnih artikala, hrane, saobracajnih sredstava, masina, hemijskih proizvoda, papira. Najvece industrijske zone se nalaze u Novom Juznom Velsu (specijalno u Sidneju i Njukastlu) i Viktoriji (Melburn).

Trgovina
Zastita trgovinskih odnosa i posebnih preferencijala se odvija u okviru zemalja Komonvelta. Australija je clanica Svetske trgovinske Organizacije (STO), sa Japanom i SAD kao glavnim partnerima.
Sem navedenih, glavna izvozna trzista su Juzna Koreja, Singapur, Novi Zeland, Tajvan, Hong Kong i Velika Britanija. Glavni izvozni artikli su rude gvozdja, ugalj, zlato, meso, vuna, nafta i cerealije. Istovremeno, Australija uvozi proizvode automobilske industrije, masine i tekstil.