Ljekovite gljive

Bogatstvo naših šuma ne iscrpljuje se određenim vrstama drveća, lekovitog bilja ili raznolikošću životinjskog sveta. Vrlo značajno mesto u prirodi imaju pečurke. One najčešće rastu na trulim stablima drveća, u blizini živog drveta, na livadama ili pored vode. Neke vrste rastu u listopadnim, neke u četinarskim, a neke i u jednim i u drugim šumama.

Hranljiva vrednost ovih šumskih plodova je velika. Njihov najvažniji sastojak čine proteini kojih ima 1-4% u svežim, tj. 10-45% u suvim. Pečurke, za razliku od biljaka, sadrže sve esencijalne aminokiseline neophodne za život ljudi. Ugljenih hidrata ima oko 3% u svežim, odnosno 32% u suvim plodovima. Njihovu vrednost čine i vitamini, pre svega iz grupe B, zatim beta karoten (provitamin vitamina A), vitamin C i ergosterol (provitamin vitamina D). Pečurke su bogate i mineralima: fosforom, natrijumom i kalijumom, a u manjim količinama sadrže i gvožđe i kalcijum. Najveći deo njihove mase čini voda, čak do 95%.

Lekovite gljive, pored navedenih sastojaka sadrže još i polisaharide, steroide, triterpene i nukleotide - nosioce njihove lekovitosti. Lekovitošću gljiva se najduže bave kineski i japanski naučnici, a u poslednje vreme njima se bave i američki i zapadno-evropski stručnjaci.

Dokazano je da lekovite pečurke u visokom procentu utiču na povećanje imuniteta, jer podstiču produkciju interferona u ljudskom organizmu, zatim interleukina 1 i interleukina 2, a preko njih makrofaga, velikih čelija-ubica tumora.

Lekovite pečurke imaju antibakterijsko i antivirusno dejstvo, štite ljudski organizam od jonizujućeg zračenja i imaju niz drugih pozitivnih učinaka na rad svih organa. čiste jetru, bubrege, krvne sudove, učestvuju u regeneraciji bronhijalnog epitela, pomažu u lečenju šećerne bolesti, reume i arterioskleroze.

Doktrina orijentalne medicine se zasniva na uspostavljanju ravnoteže izmedu prirode i ljudskog organizma. Deluje se na jačanje zdravih delova organizma, koji zatim započinju borbu protivu bolesti. Uspostavljajući ponovo izgubljenu prirodnu ravnotežu, čovek dobija bitku i sa najopakijim bolestima današnjice.

Daleki Istok je oblast u kojoj se tradicija korišćenja pečurki u ishrani i lečenju proteže hiljade godina unazad. Zato su i istraživanja o njihovoj lekovitosti najviše rađena u institutima, laboratorijama i na klinikama Japana i Kine. Zapadna civilizacija tek poslednjih decenija dvadesetog veka počinje da otkriva ovaj čudesni svet. U Kini, Japanu, Americi, Kanadi, Francuskoj, Nemačkoj, Rusiji, prave se lekovi na bazi plodnih tela, spora i samoga micelijuma. Nažalost, kod nas se o ovim alternativnim metodama lečenja relativno malo zna. Pa ipak, i kod nas su počeli da se pojavljuju prvi preparati na bazi gljiva.

Početna stranica