URBANIZACIJA

Velik porast stanovništva u gradovima nakon II.svjetskog rata zabilježen je u cijelom svijetu, ali se u Japanu odvijao puno brže zbog velike prenapučenosti sela i potrebe da se što prije obnovi u ratu uništena industrija. Gradovi su jako brzo rasli, obuhvaćajući urbanizacijom okolna sela i pretvarajući ih u svoja industrijska naselja. Brz industrijski razvoj apsorbirao je višak stanovništva iz prenaseljenog sela.
Japan je jedna od najgušće naseljenih i najurbaniziranijih zemalja svijeta. Gustoća naseljenosti je 335 stanovnika po kvadratnom kilometru, ali u urbanim regijama je taj broj nekoliko puta veći jer većina Japanaca živi u ravnicama uz morsku obalu na relativno malom dijelu zemlje. Prema podacima iz 1993. godine 77% Japanaca živi u gradovima.

Najveća koncentracija stanovništva (1 200 st. / km2) je u dugom pojasu koji se proteže na 560 km od Tokija na zapadu uz pacifičku obalu kroz Nagoyu, Kyoto, sve do Osake i Kobea na istočnom rubu Unutrašnjeg mora. U tom pojasu, zvanom megalopolis Tokaido, nalaze se nakupine metropola Tokyo-Kawasaki-Yokohama, Nagoya i Osaka-Kobe-Kyoto. U njemu se nalazi šest od sedam najvećih metropolisa i velik postotak od 209 gradova s preko 100 000 stanovnika. Zapadni produžetak megalopolisa Tokaido razvija se uz Unutrašnje more, sve do grada Fukuoke na zapadnom dijelu Kyushua.

Najveći i najbrže rastući od tih gradova je Tokyo koji sa svojim predgrađima čini najveću gradsku aglomeraciju na svijetu. U Tokiju i ostalim gradovima prevladavaju visoki neboderi dubokih temelja zbog opasnosti od čestih potresa, da bi se maksimalno iskoristile ograničene raspoložive površine. Na 1 km2živi 14 000 stanovnika, što je dvostruko više nego na istoj površini u New Yorku. Širi se kroz udaljena predgrađa, pa zato stanovnicima šireg Tokya nije neobično na posao putovati dva sata. U prometnim špicama gurači natiskaju ljude u prigradske vlakove, koji dnevno prevoze 10 milijuna putnika.

Nazad