nazad

Exit festival

Exit Festival je ljetnji muzički festival koji se održava jednom godisnje na Petrovaradinskoj Tvrdjavi u Novom Sadu, počevši od 2002. godine, i obično traje četiri dana. Brzo je izrastao u veliki i priznati muzicki festival i danas je poznat sirom Evrope. Za to je djelimicno zasluzno okruzenje u kome se Exit odrzava - zivopisna tvrdjava iz 18.vjeka  koja se nalazi na uzvisenju iznad Dunava.

Festival je pokrenula grupa studenata Univerziteta Novi Sad, kao pokusaj da mladima Srbije pruze neko desavanje i pokrenu kulturu i zabavu Novog Sada sa mrtve tačke, tj. neku vrstu izlaza (ebg. exit = izlaz) iz inače loše situacije koja je tada vladala u zemlji. I pored finansijskih i drugih problema koji su ga pratili, festival je istrajao i razvio se ono sto danas predstavlja. U pocetku je organizovan preko Studentske unije Fakulteta tehnickih nauka i Univerziteta u Novom Sadu..

koncert na petrovaradinskoj tvrdjavi

Sat kome se ne zuri

Gradjanima Novog Sada, s druge strane rijeke, sat odavno nije neophodan. Uvek mogu da bace pogled prema Petrovaradinu, odnosno Bastionu Ludviga Badenskog, i nema problema. Posebno zato što velika kazaljka pokazuje sate, a mala minute. To je učinjeno da bi "i ladjari i Madjari" iz daljine utvrdili koje je doba dana. U pun sat se smenjivala straža, pa minuti i nisu bili tako vazni, a u vrieme kad ga je carica Marija – početkom 18. vjeka – poklonila Petrovaradinu nikome se nije pretjerano zurilo.

Mada je stara kula porusena polovinom 18. stoljeća, kad je podignuta ova sadasnja, glomazni satni mehanizam ostao je isti. Navija se svakog dana ručno. Brojčanik se nalazi na sve cetiri strane baroknog tornja, a brojevi su ispisani rimskim ciframa, kao što je običaj na svim hriscanskim crkvama. Na jabuci tornja je vjetrokaz sa kompasom, a njegova zastava na jarbolu nema koplje nego – srce.

Zanimljivo je da ovaj sat, inače simbol Petrovaradinske tvrdjave, zovu i "pijani sat". Nije da je bas sklon lumperaju, već mu se ne zuri kad je hladno, a brza kad je vrucina.

 

"pijani sat" na Petrovaradinskoj tvrdjavi