Caravaggio

Rođen oko 1571. godine,u Milanu,učio slikarstvo u ovom gradu od Simonea Peterćana,slikara naturalističke tendencije.Karavađo stiže u Rim 1591. godine i dolazi u atelje Đuzepea Ćezarija,zvanog Arpinski kavaljer,manirističkog kekoratera koji mu je davao da crta uglavnom cvijeće i voće.Prvu veliku porudžbinu dobija 1595. godine. Bila su to platna o životu Sv. Matije za "kapelu Kontarelijevih" u Sv. Luju Francuskom.Zatim slika druga poznata platna za crkvu Santa Marija del Popolo i Sv. Avgustina.

1606. godine,poslije problema sa policijom,morao je da napusti Rim.Odlazi u Napulj,a onda na Maltu (1607-1608),odakle je morao ponovo da bježi proganjan od vitezova malteškoga reda,koji su ga najprije zatvorili,a zatim natjerali da radi.Odlazi na Siciliju,a zatima ponovo u Napulj (1609).Riješen da se vrati u Rim,putuje morem do Porto Ekrolea,gdje gdje izgorio od sunca i malarije umire na plaži 18. jula 1616. godine.

Karavađo je ustao protiv konvencija manirizma i suprostavio mu naturalizam,direktno i štaviše brutalno,koji svojom smjelošću preporađa mrtvu prirodu (Korpa voća),svjetovne scene (Bolesni Bahus,Ljubav pobjeđuje),kao i religiozne teme (Odmor za vrijeme bijega iz Egipta,Smrt Bogorodice,Sirakuza).Karavđo nalazi svoje modele među ljudima,slika ih u prirodnoj veličini,antiakademskim naturalizmom,veoma sirovom silinom koja može da šokira,na primjer obožavaoca jednog Rafaela.Poslije početnog perioda "luminizma" (do oko1598),kontrasti sjenki i svjetla naglašavaju gestikularne oblike,koji se kod većine njegovih djela snažno odvajaju od crne osnove,stvarajući utisak dramatičnosti velikog intenziteta.

povratak na predstavnike