KRITIKA

Roman Seobe Miloša Crnjanskog  ima dva dijela.  Prvi dio se pojavljuje 1929. godine, a drugi izlazi tek 1962. godine.  Tema romana je život i istorija Srba nakon njihovih velikih seoba i dolaska u Ugarsku.

Radnja se dešava u XVIII vijeku, vremenski period od proljeća 1744. do početka ljeta 1745. godine.  To je period od godinu dana, čime se vremenski krug Seoba zatvara.  Da bi pokazao kakva su i kolika bila stradanja Srba u Vojvodini, u to vrijeme, Crnjanski u središte radnje stavlja porodicu Isakovič: braću Vuka i Aranđela Isakoviča, povezanu kako krvnim srodstvom, tako i prisustvom žene u liku gospođe Dafine, čime se oblikuje trougao ljudskih i porodičnih odnosa.

Po svom polazištu u istoriji, roman Seobe bi mogao biti istorijski roman, ali je on i roman ličnosti, psihološki i poetski roman, ispunjen ispunjen bogatom metaforičkom i simboličkom izražajnošću.  Seobe su roman u kome dominiraju pejzaž, čovjek i istorija. 

Kroz deset poglavlja romana javljaju se naizmjenično dva toka pripovijedanja.  Prvi tok prati sudbinu kolektivnog junaka - kretanje Slavonsko - podunavskog "polka" do rijeke Rajne i nazad. Drugi tok pripovijedanja prati odnos gospođe Dafine i Aranđela Isakoviča u njegovoj zemunskoj kući, a nakon odlaska Vuka Isakoviča u rat.  Ovaj se tok vezuje za mirnodopski život.  Svi događaji i dešavanja u romanu su dati kao doživljaji junaka, njihova razmišljanja, raspoloženja i osjećanja.