Biografija

 

Ivo Andric je rodjen 9.oktobra 1892. u Travniku.Majka ga je jos u povoju odnela u Sarajevo,gdje joj je muz sluzbovao.Godine 1894.otac mu umire od tuberkoloze.Majka ga je odnela sestri svoga muza u Visegrad,udatoj za austrijskog zandarmerijskog narednjka sa kojim nije imala dece.Njih dvoje su prihvatili malisana i brinuli se o njemu,u svojoj kuci na samoj obali Drine,koja se nalazila u neposrednoj blizini cuprije Mehmedpase Sokolovica.

U Visegradu Ivo Andric pohadja osnovnu skolu i provodi djetinjstvo. U jesen 1903. godine upisuje se u Veliku gimnaziju u Sarajevu, najstariju bosansko-hercegovacku srednju skolu. Stanuje s majkom koja radi kao tkalja u obliznjoj fabrici cilima. Medju gimnazijalcima zapazen je kao pripadnik nacionalisticke omladine. 24. juna u Velikoj gimnaziji u Sarajevu polozio je veliku maturu. Iste godine, 14. oktobra upisuje se na Mudroslovni fakultet Kraljevskog sveucilišta Franje Josipa I u Zagrebu. Dobio je stipendiju Napretka, hrvatskog kulturno-prosvetnog drustva iz Sarajeva.

Saradjuje u Hrvatskoj rijeci, Hrvatskom pokretu, Savremeniku - objavljuje recenzije o knjigama, zatim pesme i beleske o likovnim izlozbama. U Hrvatskom pokretu objavljuje cetiri Pisma iz Krakova. 28. juna 1914. saznaje od svog prijatelja Durbesica da je u Sarajevu ubijen Franc Ferdinand, prestolonaslednik a potom napusta Krakov. Vozom stize u Zagreb, a potom na Rijeku i onda brodom dolazi u Split.

29. jula policija ga hapsi kao pripadnika nacionalno-revolucionarne omladine. 2. jula 1917. pomilovan je i odlazi u Visegrad. Pocetkom jeseni mobilisan je u vojsku. Godine 1918. iz stampe izlazi Andriceva prva knjiga Ex Ponto, pesme u prozi.

Ivo Andric je 12. januara 1923.postavljen za vicekonzula u Gracu. Zatim se seli u Grac i upisuje na Filozofski fakultet. Godine 1928. premesten je za vicekonzula u Poslanstvo u Madridu. Iz Madrida odrzava veze sa svojim beogradskim, zagrebackim i sarajevskim prijateljima. Predsednik Republike Poljske 1937. godine odlikuje ga Ordenom Velikog komandira obnovljene Poljske. Godine 1953. prvi put posle II svetkog rata dolazi u Visegrad.

19. Oktobra 1961. list Borba objavljuje da je Ivo Andric najozbiljnijij kandidat za Nobelovu nagradu za knjizevnost. Sedam dana kasnije Ivi Andricu je dodeljena Nobelova nagrada za knjizevnost. Skupstina Kulturno-prosvetne zajednice Srbije odlucuje da se Andricu dodeli Specijalna Vukova nagrada.
Nakon sto je oboleo od teskog poremecaja mozdanog krvotoka, Ivo Andric umire 13. Marta 1975. 24. Aprila u Aleji zasluznih gradjana na Novom groblju u Beogradu polozena je urna Ive Andrica.
 

 

Homepage