Istorija

Pod pojmom starog Egipta podrazumeva se egipatska država i civilizacija od praistorije do rimskih osvajanja. Prva upotreba pisma, koja označava početak istorijskog perioda datirana je u doba pre ujedinjenja Egipta, u doba kulture Nakada II. Prvo poznato sređivanje pisma i pisani izvori potiču iz doba Nulte dinastije, u vreme ujedinjenja egipatske države.
Oko reke Nil formirale su se dve države, Donji Egipat u području delte Nila i Gornji Egipat južno od delte Nila. Oko 3100. godine p.n.e. kralj Narmer iz Gornjeg Egipta osvojio je Donji Egipat i stvorio prvu jedinstvenu državu i utemeljio prvu dinastiju egipatskih faraona. Razdoblje prvih dveju dinastija naziva se ranim razdobljem (2925. — 2575. p.n.e). U ovom periodu je procvetala egipatska kultura, koja je jasno ostala egipatska po svojoj religija, umetnosti, jezika i običaja. Usledilo je razdoblje Starog carstva (2575 — oko 2130. p.n.e) u kojem su podignute piramide, od koje su najpoznatije Džoserova piramida iz perioda Treće dinastije i piramide u Gizi iz četvrte, i osvojena Nubija (glavni grad Memfis).
Za vreme Prvog prelaznog perioda je došlo do raspada jedinstvene države, a politički prevrati su trajali oko 150 godina. Veće poplave Nila i stabilizacija vlade su vratile blagostanje u razdoblju Srednjeg carstva koje je dostiglo vrhunac pod faraonom Amenemhetom i naslednicima iz 12. dinastije (1983 — oko 1600. p.n.e). Drugi period nejedinstva omogućio je semitskim Hiksima da osvoje Egipat oko 1630. p.n.e. Hiksi su preoteli veliki deo Donjeg Egipa i osnovali novu prestonicu u Avarisu. Vladar Gornjeg Egipta Ahmos I, osnivač Osamnaeste dinastije, je proterao Hikse (do 1521. p.n.e.). Usledilo je razdoblje Novog carstva (oko 1530 — 1075. p.n.e) s glavnim gradom Tebom.

U tom razdoblju Egipat dostiže vrhunac razvoja i širi se sve do Džeber Barkala na jug i Eufrata na istok, a nakon 1075. p.n.e. zbog unutrašnjih sukoba snaga kraljevstva je postepeno slabila. Ovaj period je upamćem po poznatim faraonima poput: Hatšepsut, Tutmosa III, Akhenatona i njegove supruge Nefertiti, Tutankamona i Ramzesa II. Prvo istorijsko zabeleženo izražavanje monoteizma se odigralo u ovom periodu u vidu atenizma.
U trećem prelaznom periodu Egipat su najpre su ga osvojili Nubijci (oko 730 — 664. p.n.e), a potom su ih Asirci i Vavilonci sasvim potisnuli iz Azije. Godine 525. p.n.e. persijski car Kambiz II osvojio je Egipat i od njega stvorio persijsku pokrajinu. Amirtrej je 404. p.n.e. uspeo da otrgne Egipat od persijske vlasti. Trideseta dinastija je poslednja domaća dinastija koja je vladala Egiptom, pre nego što ih je ponovo pokorilo Persijsko carstvo nakon što je poslednji domaći faraon Nektaneb II poražen u bici 343. p.n.e.

NAZAD