Slikarstvo

Slikarstvo romantizma obogaceno je bojom koja dominira nad crtezom. Snazna boja dopunjena je igrom svjetlosti i sjenke. Kompozicija je slobodna, u pokretu, a na likovima  su  ponovo  ozivljene  emocije  zanemarene  u  neoklasicizmu.  Novinu predstavlja i ravnopravnost svih motiva i tema, a narocito se afirmisao pejzaz kao samostalno djelo, bez uklapanja figura u njega. Ozivljene su i graficke tehnike: drvorez, bakrorez, litografija. Pojavljuje se i karikatura (Domije). Pretecom romantizma u slikarstvu smatra se francuski umetnik Teodor Zeriko.
Romantizam se u vecoj mjeri pojavljuje u slikarstvu i grafici a manje u skulpturi i arhitekturi. Izrazito novatorski je bio u slikarstvu i svoje puteve vodi u negaciju klasicizma vrijedno studiranje svjetla i boje i upravo na to nadovezuje se slikarstvo kasnijih epoha realizma i impresionizma.

Romantizam se u vecoj mjeri pojavljuje u slikarstvu i grafici a manje u skulpturi i arhitekturi. Izrazito novatorski je bio u slikarstvu i svoje puteve vodi u negaciju klasicizma vrijedno studiranje svjetla i boje i upravo na to nadovezuje se slikarstvo kasnijih epoha realizma i impresionizma.

 

"Splav meduza" - Zeriko

Slikarstvo romantizma je nejedinstveno ali se mogu odrediti neki zajednicki cinioci:

  • bogat kolorit,                                                                                                                                

  • kontrastna upotreba svjetla i sijenka,

  • mekane modulacije,

  • dinamicne kompozicije.

Istice se momenat znacaja burzoazije i njenog stremljenja za slobodom i kao suprotno kretanju u klasicizmu kada se ne daje znacaj plastici, proporciji i cistoti obrade, vec u jednoj dinamici kretanjima i kontrastima boja. Citav se niz umjetnika izrazava na ovaj nacin.

        Pejzazi

Suprotstavljajuci  se  strogim  akademskim  formulama  neoklasicizma,  slikar iromantizma  su tragali za novim temama i novim nacinima rada, obezbjedjujuci time potpunu slobodu stvaranja. Jedna grupa francuskih slikara, predvodjenih Teodorom Rusoom (1812-1867), napusta tradicionalni nacin slikanja u ateljeu i pocinje da radi neposredno u prirodi. Oni su 1830.god. u Barbizonu, selu nadomak sume Fontenblo, osnovali „Barbizonsku skolu pejzaza“ koja  je trajala skoro do 1875.god. Glavna inspiracija ovim umetnicima bila je priroda, fontenbloska suma i njene cistine, voda izemlja, ali i prikazi iz seoskog zivota. Ono što ove umetnike svrstava u romantizam, to je njihova ushićenost prirodom, njenom ljepotom i pikturalnim bogatstvom.  Ipak, njihov kolorit  jos uvek nije toliko bogat, on nas neodoljivo podsjeca na  holandsko slikarstvo XVII  veka. Svojim stilom, a narocito skucenom, zagasitom paletom boja, slikari ove skole   nagovijestili   su pojavu realizma. Istovremeno, kao  zacetnici plenerističkog slikarstva, oni su izvrsili snazan uticaj na evropsko slikarstvo i pripremili pojavu impresionizma.

Najznacajniji predstvanici su:

HOME