Istorija gudackih instrumenata

 

Gudacki instrumenti su dobili ime zbog nacina dobijanja tona: prevlacenje gudala preko zice izaziva treperenje zice i stvara ton. Gudacki instrumenti imaju cetiri zice razlicite debljine. Najdublje tonove proizvode prazne (nedodirnute) zive, dok visi tonovi nastaju njihovim skracivanjem, sto se postize pritiskom prstiju lijeve ruke. Svi instrumenti ove grupe su slicne gradje i oblika, ali razlicite velicine, оopsega tonova i boje zvuka. U ove instrumente spadaju: violina, viola, violoncelo i kontrabas. Danasnji gudacki instrumenti razvili su se iz raznih vrsta viola  koje su u praksi muziciranja bile upotrebljivane od XV do XVIII vijeka. Razvoj i tehnicko usavrsavanje ovih instrumenata vezuju se za italijanski gradic Kremon, u kojem su se nalazile nadaleko cuvene radionice poznatih graditelja instrumenata iz porodica Amati, Gvarneri i Stradivari.