kuca nasred druma
| “spomenik kiseoniku”
Rujni neki vetar me naneo U ovu širokogrudu zemlju Iz čijeg srca je izraslo Zelenooko drvo života Diše i tako napaja Jednu malokrvnu zvezdu Prestrašili me spomenici lutkanima Opremljenim hladnim i vatrenim I drugim nevidljivim oružjem Nigde me nije obradovao Spomenik kiseoniku
Naoružanom lišćem I cvećem i plodovima I drugim zrelim istinama
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |