Rekonstrukcija drevnog AkropoljaAkropolj

Svako, i sve u Atini u neraskidivoj je vezi sa Akropoljem, 156m. visokom liticom od krecnjaka koja krunise grad. Jasno vidljivi sa bilo kojeg dijela Atine,savrseno uravnotezeni i bljestavo beli stubovi Partenona,ponosno se uzdizu naspram plavog neba u pozadini, kao besmrtni simbol ljudskog duga i genijalnosti. Arheoloska iskopavanja koja su izvedena na padinama i ravnim terenima Akropoljskog uzvisenja, dokazala su da je ova velika sveta litica prvi put nastanjena u neolitskom periodu prije nekih 6000 god. U koliko bi osjetili opasnost Jonjani i Pelagi bi potrazili spas u visljim djelovima litice. Prirodni nagib litice privlacio je plemena koja su se smjenjivala, nastanjujuci njene padine, a tokom vekova mala naselja su se prosirivala i na susjedna oblast.Nicim ometano doseljivanje do sredine 6 veka p.n.e doprinjelo je prosirivanja grada.Prvi hramovi od kamena koji su zamjenili hramove od drveta, izgradjeni su pocetkom 6 veka p.n.e. Partenon je bio posvecen boginji Atine. Neka od skulptura iz njegovih odaja smjestene su u Akropoljskom muzeju.Za vreme Persijskih ratova Akropolj je bio opljackan.Velicanstveni spomenici datiraju iz "zlatnog "Periklovog perioda kada su obnovljeni oko 460-429 god. p.n.e. Od tog doba Akropolj je ostao skoro netaknut. Mnogobrojni osvajaci izvrsili su dodatna utvrdjivanja ukrasavanja i izmjene na Akropolju. 429 god.  n. e. hramovi su pretvoreni u hriscanske pravoslavne crkve a kasnije pod turskom okupacijom Partenon je pretvoren u dzamiju.Od strane Mlecana 1687 godine neke od gradjevina su djelimicno bile ostecene topovskim djuladima i vatrom koja je 2 dana besnela.