III faza-konzervativna

30-ih godina započinje snažno konzervativna faza Ticijanove umetnosti. Dolazi do slabljenja dramatičnosti i izbegavanja herojskog patosa. Njegova umetnost postaje konkretnija i intimnija. Ticijan se okreće od sveta klasike-idealnih likova-kka stvarnosti. Njegova umetnost postaje konkretnija i intimnija. Velike oltarske slike zamenjuje narativnim kompozicijama u duhu stare venecijanske škole. U koloritu izbegava snažne boje i okreće se konkretnim, ali složenijim i prefinjenijim senkama tonova. Obraća pažnju na detalje, interesuje se za žanr, pejzaž, mrtvu prirodu. Ne slika sano uzvišene pojave, već i obične svakodnevne scene. Ne lišava se veličanstvenosti likova, ali daje im nešto topline i srdačnosti. Njegove slike su bogatije senkom i šire u zamahu.
• Vavedenje Bogorodice 1534-38. Još uvek je na mestu za koje je bila namenjena (danas Akademija u Veneciji). To je freska za Skuola del Karita. Primetno je bogatstvo kolorita u detaljima, ali slaba ekspresija figura i strogost formi. Prikazao je i portrete članova upravnog odbora bratstva della Carita, gde su mu uzor bili nemački grupni portreti. Problem je bio kako ukomponovati stvarna vrata u slikanu arhitekturu. Kameni blokovi uokviruju vrata i stvaraju dovratnike, tako da je napravio stvarni prolaz u slici. U pozadini se vidi struktura Palazzo Ducale. Sve to govori o njegovom poznavanju arhitekture. Poznato je da mo je prijatelj bio Sansovino. U prvom planu u podnožji su rimski torzo bez glave i žena koja prodaje jaja. Svaka figura i detalj na slici ima značenje, što je osobina XVI veka. Torzo bez glave je simbol paganskog sveta pre donošenja zakona-ante legem, stara žena u orijentalnoj košulji sa jajima ,Jevrejka je simbol Starog zaveta-sub lege, a Bogorodica simbol milosti-sub gratia.
30-ih i 40-ih godina Ticijan ulazi u internacionalnu fazu svoje karijere. Od 30-ih godina njegovo slikarstvo postaje minucioznije, potezi četkom manji, detaljni završetak sllika.

• Urbinska Venera dovršena 1538. Naslikana je za Guidobalda dela Rovere, koji je tada bio vojvoda od Urbina. Tražio je od Ticijana da naslika donna nudo. Ovo je prva u nizu Ticijanovih ležećih Venera. Poza je verno preneta sa Đorđoneove zaspale Venere (verovatno na zahtev naručioca). To je tip Venera Pudica-stidljiva Venera. Umesto Đorđoneovog pejzaža, akt je u enterijeru, realistički pristup i erotičnost. Na ovoj slici Ticijan se najviše približava centralno italijanskom manirizmu i to u ornamentalnosti slike.
 

• Portret Pjetra Aretina
• Dužd Andrea Griti, smatrao je da Venecija mora biti kulturni centar. Tražio je Ticijanu fresku na ulazu u privatne odaje koje vode u palazzo Ducale. Tu je naslika Sveti Hristofor-kako je svetac kolosalnih razmera izdrzao Hristovo iskušenje, tako je i Venecija preživela Kambrejsku ligu.
• Bitka za Ca d'ore poznata je preko niza kopija (kopija u Ufićiju i Rubensova kopija). Sačuvana su dva Ticijanova pripremna crteža koji potvrđuju bravuroznost u crtežu i pokazuju stav Ticijana i Venecijanaca prema pripremnom crtežu koji nije dovođen do perfekcije kao u Firenci. Postavlja se pitanje da li je to bitka kod Spoleta ili bitka za Ca d'ore. 1513. poručena mu je bitka kod Spoleta za salu velikog u Duždevoj palati. Tu su bile predstavljene scene bitaka važne za papstvo i hrišćanstvo. Tu sliku je završio tek 30-ih godina, a dužd Andrea Griti ga je nagovorio da promeni temu jer slika zastavu i grbove porodice koja je 1508. predvodila Veneciju u borbi protiv Habsburgovaca. Umesto trijumfa nemačkog cara nad papom (Barbarose nad Aleksandrom III), on slika trijumf Venecije na početku XVI veka.