NADREALIZAM
Nadrealizam ili superealizam se bazira na izražavanja mašte prevedene iz snova. U početku se inspiriše na teorijama psihoanalize Sigmunda Frojda, a kasnije i Karla Junga. Kao književni i umjetnički pokret, nastao je u Parizu 1924. godine, pod pokroviteljstvom poete Andre Bretona. Breton je autor prvog nadrealističkog manifesta (Manifeste du surrealisme). Kasnije, 1930. i 1934. godine, Breton će napisati i drugi pa i treći manifest.
Nadrealiza nasljeđuje dadaizam kao pokret i privlači mnoge dadaiste. Korjeni nadrealizma kao umjetničkog pokreta nalaze se u slikarima kao što su: Paolo Učelo, Vilijem Blejk i Odilon Redon. Književni korjeni su francuski pjesnici: Bodler, Rembo i Apoliner.
Pojam nadrealizam prvi je koristio francuski poeta Apoliner, 1917. godine. U programu za mjuzikl Parada (1917.), piše: Autori mjuzikla su postigli jedinstvo slike i plesa, između plastičnih umjetnosti i mimike, postavljajući osnovu za novu umjetnost koja tek treba da stigne. Ovo novo jedinstvo u mjuzklu Parada je neka vrsta nadrealizma, koja se smatra početnom tačkom za nastajanje novih umjetničkih manifestacija. U vazduhu se osjeća nova duhovna inspiracija koja će bez sumnje privuci najbistrije glave umjetnosti našeg doba. Možemo očekivati korjenite promjene u umjetnosti vođene duhom univerzalnosti. Jednostavno, prirodno je da umjetnost napreduje istim korakom kao i nauka i industrija. Istorijski gledano, nadrealizam nastaje kao dijalektički odgovor na dadaizam.
|
|
|
|
|
|