O naseobinama na teritoriji Češke Republike još oko 28.000
godina prije nove ere govori niz arheoloških nalaza.
Od 3. vijeka prije nove ere naseljljavaju je Kelti, a od 1. vijeka i
Germani. Slaveni su se na područje Češke Republike doselili u 5.
vijeku, a u 7. vijeku oformili Samovo carstvo. Godine 833. na
području Moravske, Slovačke, sjeverne Mađarske i zapadnog
zakarpatskog kraja nastaje Velikomoravsko carstvo, koja vremenom
raste i obuhvata i Češku (890.-894.), Šleziju, Lužice,
Malopoljsku, i dio Mađarske. Velika Morava, od koje se Češka
otcjepila 894., nestala je pod udarom Mađara 907. godine.
Češka država se rađa u drugoj polovini 9. vijeka, kada je
ustoličen prvi češki knez iz dinastije Pržemislovića, Borživoj.
U 10. i 11. vijeku država se konsoliduje, pripaja Moravsku i
postaje kraljevina. Češka kraljevina bila je značajna regionalna
sila, i svoj vrhunac dostiže za vrijeme posljednjih
Pržemislovića (Pržemisla II Otakara, Vaclava II), te (i prije
svega) moćnog Karla IV iz luksemburške dinastije. Međutim,
husitski ratovi u 15. vijeku, i kasnije tridesetogodišnji rat u
17. vijeku imali su razarajući učinak.
1526. godine, na češki tron definitivno stupa dinastija Habsburgovaca, koja je zemlju pripojila Habzburškoj monarhiji.
Masovni ustanci su podizani 1547. i 1618. godine. Kada su u maju
1618. godine vladari ubijeni izbacivanjem sa prozora u praškom Hradu (događaj koji se u češkoj historiji označava slikovitim
nazivom defenestracija), otpočeo je i tridesetogodišnji rat.
Pobunjenici su poraženi, zarobljeni najoštrije kažnjeni, a zatim
se počelo sa nasilnom rekatolizacijom čeških protestanata.
Reforme Josifa II 1781. godine donijele su kraj vazalstva i
početak vjerske tolerancije. Od kraja 18. vijeka, u češkim
zemljama se formira narodni pokret za obnovu češke kulture i
jezika, a kasnije ističe i zahtjev za političkom moći.
Nakon poraza Austro-Ugarske u Prvom svjetskom ratu, češke zemlje
su se osamostalile i zajedno sa susjednim Slovacima 28. oktobra
1918. godine formirali novu državu, Čehoslovačku (češki:
Československo), tzv. "prvu republiku", koja je obuhvatala i
teritoriju zakarpatske Rusije (danas Ukrajine), sa prvim
predsednikom Tomašom Garig Masarikom. Pod pritiskom nacističke
Njemačke i evropskih sila (Čemberlen: "Donijeli smo Evropi mir
za naših života!") od kojih su neke čak ignorisale odbrambene
sporazume sa Pragom, Čehoslovačka je u septembru 1938. godine
Minhenskim sporazumom Njemačkoj predala širok pogranični pojas
Sudeta sa značajnom njemačkom nacionalnom manjinom, a i de fakto
cijela predata potpunoj njemačkoj kontroli, uz dogovor da to
bude i posljednji njemački zahtjev. Jug Slovačke i zakarpatska
Rusija pripali su Mađarskoj, a jedan dio teritorije (Tješinska
oblast) je uzela i Poljska. Nastaje i "druga republika":
Slovačka dobija veću autonomiju, a u ime države ulazi crtica:
Češko-Slovačka (češki: Česko-Slovensko). Nedugo zatim, 14. marta
1939, Slovačka proglašava nezavisnost, a 15. marta njemačka
vojska okupira ostatak zemlje i proglašava Protektorat Češka i
Moravska. U maju 1945., saveznici su oslobodili Čehoslovačku, a
etnički Nijemci su Benešovim dekretima protjerani u Njemačku i
Austriju.
Komunisti vlast u Čehoslovačkoj preuzimaju prevratom u februaru
1948.; zavode totalitarizam, pridružuju zemlju sovjetskom bloku
i 1960. godine mjenjaju ime u Čehoslovačka socijalistička
republika (ČSSR). Široki pokret za liberalizaciju 1968., i
napori vođstva čehoslovačke komunističke partije da reformišu
sistem i stvore "socijalizam sa ljudskim likom", poznati pod
nazivom Praško proljeće, ugušeni su 21. augusta vojnom
intervencijom snaga Sovjetskog saveza i svih ostalih zemalja
Varšavskog ugovora (izuzev Rumunije). (Česi i dalje pamte
podršku koju su tada imali iz SFRJ) 1. januara 1969. stupio je
na snagu i Zakon o federalizaciji ČSSR, kojim je zemlja i
formalno ustrojena kao federacija dvije narodne (češke i
slovačke) socijalističke republike.
Do demokratskih promjena u Čehoslovačkoj dolazi mirnim putem,
poslije somotske revolucije 17. novembra 1989., kada je
komunistički kongres za predsjednika izabrao književnika i
disidenta Vaclava Havela. 1990. godine iz imena obe republike
odstranjen je pridjev "socijalistička", a početkom proljeća iste
godine zajednička država je preimenovana: u Čehoslovačku
Federativnu Republiku (skr. Čehoslovačku) na češkom jeziku,
odnosno Češko-Slovačku Federativnu Republiku (skr.
Češko-Slovačku) na slovačkom. Nepunih mjesec dana kasnije, 20.
marta 1990., ČSFR je ponovo dobila novo puno ime: Češka i
Slovačka Federativna Republika; različite skraćenice ostale su
nepromenjene.
Čehoslovačka je sporazumno prestala da postoji 1. januara 1993.
godine. 1999. godine, na pedesetom samitu NATO pakta, Češka
Republika je primljena u punopravno članstvo. 1. maja
2004.
godine pristupila je i Evropskoj uniji.
