Drugi iz kruga velikih slikara renesanse bio je Rafael Santi. Portretista i slikar Bogorodice, Rafaelo je u  vatikanskim lodjama i stancama stvorio monumentalne fresko- kompozicije u kojima je grupisao veliki broj figura u prostoru. U Rafaelovu slikarskom djelu došao je do punog izrazaja duh visoke renesanse sa svojim zanosom za klasicnu harmoniju i idealnu ljepotu. Kao objektivna vrijednost u slikarskoj umjetnosti ostaju čistoća njegovih crteza, jasnoca kompozicije, vedrina kolorita i neposredna ljudska realizacija portreta. Rafael je izvršio ogroman uticaj na svoje ucenike i saradnike. Njegov crtezi i kompozicija bili su uzor mnoštvu njegovih sljedbenika.

Rafaelo je u ogromnom prostoru sa dve pozornice- jednom ispod stepenica i drugom iznad njih- naslikao mnostvo antickih filozofa, rasporedjenih tako da nijedan ne smeta drugom. Uravnotezenosti i preglednosti slike doprinose krupni i teski volumeni figura, cvrsti smerovi vertikala i horizontala i naglasena tacka ravnoteze glavnih figura Platona i Aristotela u kojoj se seku perspektivne linije. Ove dve figure su istaknute i svetloscu koja dolazi iza poslednjeg luka. Ono sto ovu sliku cini monumentalnom i vrednom je, pored figura, prostor konstruisan arhitekturom sa velikim lukovima,stupcima, nisama i statuama...

Sikstinska Madonna je slika na platnu (265 x 196 cm) i prva slika Bogorodice na platnu uopste . Naziv je, najvjerovatnije, dobila po tome sto se na njoj, slici, nalazi papa sikstinski. Inace, Rafaelo je slikao velike oltarne slike Bogorodice sa djetetom ( a tome je najvise doprineo uticaj toskanskih majstora).