Istorija

U 12 vijeku grad je bio pod vlascu spanskog kneza Rajmonda- Berengera Treceg (fr. Raimond –Béreger III ). Pocetkom 13 veka Nicom vlada Alfonso Prvi, kralj Barselone, i u tom periodu grad biva podeljen na dva dela, na « provincijalni » tj. deo koji je bio blizak knezevini « Compte de Provence » Alfonsa Prvog i onaj drugi deo koji je pripadao italijanskoj DJenovi. 1229 godine Rajmon Berenger Peti, sin spanskog gospodara Alfonsa Drugog, sa svojom vojskom pokorava DJenovljane i grad ponovo biva ujedinjen, naravno pod vlascu Spanaca. Od 1324 godine grad je pod vlascu Roberta od Anzuja kralja Napolija i Provincije. 30 godina kasnije grad biva pogodjen epidemijom kuge koja prepolovljava broj stanovnika na oko 6000. Gradom nesto kasnije vlada italijanska kraljevska porodica Grimaldi, da bi oko 1400 godine Anzuji ponovo uzeli vlast.

Od 1500 godine grad je prezivljavao teske trenutke svoje istorije pod vlascu Sarla 3 od Savoje ( fr. Charles III de Savoie) zbog rata izmedju kralja Francuske Franca Prvog i Karla Petog Hazburga.

Od 1553 godine Nicom vlada Savojski vojvoda Emanuel Fibert, koga nasledjuje sin Karl Emanuel od Savoje. Tokom vladavine ove familije, Knezevina Savoja ulazi u savez sa Francuskom. Krajem 17 veka savez se raskida a Francuzi pod krunom Luja 14 osvajaju Savojsku knezevinu. 1730 godine Sarl Emanuel III od Savoje ulazi u savez protiv Francuske kraljevine, a ratom biva zahvacen i grad Nica.

Krajem 18 veka Nica je pripadala Francuskoj ali je bila pod jakim uticajem italijanskog Torina. Nakon sto je Napoleon Prvi pao sa vlasti 1814 godine, Nica ulazi u sastav Kraljevine Sardinije.

Francuska je 1860 godine prisvojila Nicu. Na gradskim izborima iste godine pobedili su DJuzepe Garibaldi i Sarl Lorenti Robodi, koji su se ostro protivili francuskoj aneksiji grada. Usledilo je referendum na kome je 83 posto gradjana glasalo za ujedinjenje za Francuskom, a grad je i zvanicno postao deo Francuske 14 juna 1860.

<<<