RIM

Rim je glavni grad Italije i regiona Lacio, takođe i najveći i najbrojniji grad u Italiji sa oko 2,7 miliona stanovnika (u decembru 2006). Grad se nalazi na zapadu centralnog dela Apeninskog poluostrva, na mestu gde se reka Anijen uliva u Tibar. Gradonačelnik Rima je Đovani Alemano.

Rim se identifikuje i sa Katoličkom crkvom, a na tronu rimskog episkopskog sedišta se nalazi papa. Deo Rima je država Vatikan, koji predstavlja suverenu teritoriju Svete stolice.

Rim, poznat još i kao Prestonica sveta (Caput mundi), Večni grad (la Città Eterna), Apostolski prag (Limen Apostolorum), Grad sedam brežuljaka (la città dei sette colli) ili jednostavno Grad (l'Urbe), u potpunosti je moderan i kosmopolitski. S obzirom da je Rim jedna od nekoliko evropskih prestonica koje su izašle iz Drugog svetskog rata relativno neoštećene, njegov centar je zadržao karakter suštinske renesanse i baroka. Istorijski centar Rima se nalazi na listi Svetske kulturne baštine UNESKO.

Prema legendi, grad Rim su osnovali braća Romul i Rem 21. aprila 753. p. n. e, ali arheološki nalazi podržavaju teoriju da je Rim iznikao iz seoskih naselja na brdu Palatin i na mestu budućeg rimskog Foruma, koji su se sjedinili u grad u VIII veku p. n. e. Taj grad se kasnije razvio u prestonicu Rimskog kraljevstva (kojim je neprekidno upravljalo sedam kraljeva, što je bilo u skladu sa tradicijom), Rimske republike (od 510. p. n. e, kojom je upravljao Senat) i konačno Rimskog carstva (od 31. p. n. e, kojim je upravljao Car). Ovakav uspeh je zavisio od vojnih osvajanja, trgovačke nadmoći i selektivne asimilacije susednih civilizacija, pre svega civilizacije Etruraca i Grka. Rimska dominacija se proširila na veći deo Evrope i obale Sredozemnog mora, tako da je broj stanovnika narastao na iznad milion. Hiljadama godina Rim je bio politički najznačajniji, najbogatiji i najveći grad zapadnog sveta, a to je ostao i nakon propasti i podele Carstva, čak i kada je konačno izgubio svoj prestonički status u korist Milana i potom Ravene i bio nadmašen prestižom istočne prestonice Konstantinopolja.

Rim se nalazi u regionu Lacio u centralnoj Italiji na mestu gde se spajaju reke Anijen i Tibar. Centar grada se nalazi unutar kopna oko 24 kilometara od Tirenskog mora, pružajući se do same obale, do mesta gde se nalazi oblast Ostija. Rimska „komuna“ pokriva površinu od 1.285 kvadratnih kilometara, uključujući mnoštvo zelenih površina.

U Rimu vlada tipična sredozemna klima koja karakteriše sredozemnu, obalu Italije. Najprijatnije vreme je od aprila do juna, i od sredine septembra do oktobra. Zbog toga je rimski ottobrate (u bukvalnom prevodu „prelep oktobarski dan“) slavan i poznat kao sunčan i topao dan. U avgustu temperatura u najtoplijem delu dana često prelazi 32° C, pa je tradicija da je upravo taj mesec sezona godišnjih odmora, mada taj trend opada pa Rim postaje u potpunosti funkcionalan tokom celog leta. Prosečna najviša temperatura u decembru je oko 14° C.

Priča o Rimu kao naseljenom mestu počinje oko 800. p. n. e. udruživanjem nekoliko manjih sela čija je ukupna naseljenost bila nekoliko stotina stanovnika. Od tada je Rim u idućim vekovima narastao do milionskog grada, pa je najverovatnije bio najveći grad na svetu koji je ikad izgrađen sve do 19. veka. Procene o broju stanovništva variraju, ali se procenjuje da je grad u vrhuncu svoje naseljenosti imao od 450.000 pa sve do 3,5 miliona stanovnika, a najrealnije procene s kojima se slažu većina istoričara govore o oko jedan do dva milina stanovnika. Nakon prebacivanja najvažnijih funkcija carstva u Carigrad u 4. veku, i nakon propasti Zapadnog carstva u 5. veku, broj stanovnika se kontinuirano smanjivao, da bi grad 530. godine imao oko 100.000 stanovnika.

U ranom Srednjem veku Rim je sa 20.000 stanovnika u poređenju sa danas bio manji grad. Stanovništvo grada je stagniralo na oko 50.000 ili se čak smanjivalo sve do renesanse, i tako je grad u 17. veku ponovno dosegao broj od 100.000 stanovnika. Kada je Italijansko kraljevstvo aneksiralo grad 1870, on je imao već oko 200.000 stanovnika.

Za vreme fašističke vlasti, režim je pokušavao ograničiti rast grada, ali je broj stanovnika svejedno dosegao milion 1931. Nakon rata grad se nastavio širiti zbog industrijskog razvoja, pa su 1950-ih i 1960-ih stvorene nove četvrti i predgrađa.

početna