Server based networks - serverske mreže

U sredini u kojoj postoji više od 10 korisnika, mreža istog prioriteta i nije najbolje rješenje. Zbog toga u većini mreža postoje namjenski serveri. Namjenski server je server koji ima samo tu ulogu i ne koristi se kao klijent ili radna stanica. Za servere se kaže da su namjenski zato što su predviđeni da brzo opslužuju zahtjeve klijenata i pruže bezbjednost datoteka i direktorijuma. Oni su čak često i fizički zaključani u nekoj posebnoj prostoriji pa im čak i zaduženi administrator mreže rijetko pristupa, jer većinu posla može obaviti sa nekog od čvorova. Ako je server nenamjenski, onda se često, kako se mreža širi i saobraćaj u mreži postaje sve gušći, javlja  potreba za većim brojem servera, a podjela poslova na nekoliko servera omogućava da se svi poslovi vrše na najefikasniji mogući način.  

Slika 14.

Serveri imaju obavezu da vrše raznovrsne složene poslove, pa serveri u velikim mrežama treba da se specijalizuju, da bi se zadovoljile potrebe korisnika. Na primer, u mreži sa Windows NT Serverom, koriste se različite vrste servera:

·         server za datoteke i štampanje upravlja pristupom korisnika i korišćenjem datoteka i štampača kao resursa. Dokument koji se čuva na serveru za datoteke i štampanje učitava se u memoriju računara. Zaključujemo da se ti  serveri koriste za čuvanje datoteka  podataka.

·         server za aplikacije čuva velike količine podataka koji su tako pospremljeni da se lako mogu uzimati. U tome je razlika u odnosu na servere za datoteke i štampanje. U prvom slučaju podaci se učitavaju na računar koji ih zatraži , dok kod servera za aplikacije baza podataka ostaje na serveru a u računar koji traži podatke učitavaju se samo rezultati zahtjeva.

·         server za poštu upravlja elektronskim porukama koje međusobno razmjenjuju korisnici mreže.

·         faks server; upravlja telefaksima koji stižu u mrežu ili se iz nje šalju, tako što dijeli jednu ili više faks modem kartica.

·         komunikacijski server; rukuje protokom podataka između mreže u kojoj je sam server i drugih mreža.

Bitno je reći da mrežni server i operativni sistem funkcionišu kao jedna cjelina. Ma koliko server bio opremljen i moćan, beskorisan je bez operativnog sistema koji može da iskoristi prednosti njegovih fizičkih resursa.

Server je projektovan kako bi omogućio pristup datotekama i štampačima, te da bi pružio visoke performanse i bezbjednost korisniku. Diobom podataka unutar mreže može da se upravlja  i da se vrši kontrola iz centra. Ali jedan od osnovnih razloga zbog kojih se opredjeljuje za serversku mrežu jeste bezbjednost, kao i mogućnost da mreža ima hiljade korisnika, što bi bilo veoma teško izvodljivo u slučaju sa mrežom računara istog prioriteta.

Što se hardvera tiče, prilagođava se prema potrebama korisnika. Najmanji računar klijent može da ima procesor 486 i 8 do 16 MB memorije. Sve veće i brže od toga pruža nam mogućnost za ugodniji i pouzdaniji rad.

Treba napomenuti da ćemo u radu sa mrežama sretati pojmove kao što su:

-        prava ( rights), gdje se misli na pravo pristupa mreži

-        registracija (log on), što je ustvari povezivanje sa mrežom, obično uz dozvolu

-        server datoteka (file server), glavni računar u mreži

-        radna stanica ( workstation), je računar u mreži, često ga zovemo i klijent, ili čvor

-        zajednički resurs ( shared resource), je dio sistema kojem pristupa više korisnika

Važno je reći da bez obzira koju od ove dvije mreže koristimo, uz pouzdane komponente i dobar softver mreža će u svakom slučaju obavljati svoju funkciju. Nikada se ne treba opterećivati megalomanskim zahtjevima pri konfiguraciji mreže ako posao zahtjeva nešto jednostavno kao npr, korišćenje zajedničkog štampača.