Biografija
 |
Herman Hese (njem. Herman Hesse; 2. jul 1877- 9. avgust 1962.), njemački pisac,
dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1946. godine. Pisao je lirske pesme,
novele i romane. U početku svog stvaranja bio je romantičar, u proznim djelima
pod uticajem psihoanalize i orijentalne mudrosti. U Heseovim delima jasno je
uočljivo njegovo zanimanje za egzistencijalne, duhovne i mistične teme i veliki
uticaj budističke i hindu filozofije. Njegova najpoznatija dela su Stepski vuk (Der
Steppenwolf), Sidarta (Siddhartha), Igra staklenih perli (Das
Glassperlenspiel).
Rođen je u gradu Kalvu, Virtemberg, 1877. godine. 1922. godine emigrirao je u Švajcarsku, 1923. je postao švajcarski državljanin. Kao antimilitarista i pacifista, jako se usprotivio Prvom svetskom ratu. Njegova osjećanja koja se tiču rata izražavao je u mnogim svojim knjigama. Za vreme Drugog svetskog rata, našao se se u čudnim okolnostima. Njemački propagandista Jozef Gebels (Joseph Goebbels) u početku je štitio njegove knjige, i kao rezultat Hese je mogao da objavljuje svoja dela. Međutim, kada je zahtijevao da određeni dijelovi njegovog romana Narcis i Zlatousti (Narziss und Goldmund) koji se tiču pogroma ostanu nedirnuti, našao se na nacističkoj crnoj listi. Ipak, uspeo je da izbegne Drugi svetski rat i skrasio se u Švajcarskoj.
|
|
Kao i mnogi njegovi likovi, Hese je u toku svog života imao mnogo problema sa ženama. Njegov prvi brak sa Marijom Bernouli (Maria Bernoulli), sa kojom je imao troje dece, završio se tragično, tako što je njegova žena mentalno oboljela. Njegov drugi brak sa pevačicom Rut Venger (Ruth Wenger), trajao je veoma kratko, a najveći dio vremena proveli su odvojeni jedno od drugog. To je dovelo do duboke emotivne krize, Hese se povukao u sebe i izbegavao socijalne kontakte, što je opisao u svom čuvenom romanu Stepski vuk (Der Steppenwolf). Ipak, njegov treći brak sa Ninon Dolbin Auslender (Ninon Dolbin Ausländer, 1895. - 1966.), trajao je do kraja njegovog života. Svoju treću ženu spomenuo je u knjizi Putovanje na istok (Die Morgenlandfahrt). Hese je u svom kasnijem
životu razvio određenu dozu konzervativizma. U Igri staklenim perlama (Das
Glasperlenspiel), jedan od likova proglašava svu muziku posle Johana
Sebastijana Baha (Johann Sebastian Bach) vještačkom i lošom,
proglašavajući Ludviga van Betovena (Ludwig van Beethoven) za ekstremni
primer lošeg ukusa u muzici. Inače, Igra staklenih perli, sa sa svojim
idealizovanim srednjovjekovnim stilom bila je izuzetno popularna knjiga u ratom
razrušenoj Nemačkoj 1945. godine.
|
