Tematska slojevitost romana

Tematska širina Ane Karenjine je tolika da se s pravom kaže da nema nijedne oblasti iz života  života ruskog društva iz sredine druge polovine 19. vijeka koja nije na neki način prisutna u romanu.

Nosilac najviše vlasti ruskog političkog i djelimično ekonomskog sistema još uvijek je plemstvo,koje je u prvom planu Tolstojevog romana.Pisac ga je posmatrao na tri različita plana:u akcijama državnih organa koji nastaje da zakonskim mjerama utiču na tokove političkih i ekonomskih odnosa,u moralno-religioznoj hipokriziji kojom ono nastoji da usmjeri budućnost Rusije,i u pokušajima prilagođavanja procesima koji vode ka postepenom mijenjanju društvenih odnosa.

Ovaj složen proces jedan od centralnih likova romana,Konstantin Ljevin,ovako doživljava:''...krivo mi je,i vređa me,kad gledam osiromašeno plemstvo,kojem ja pripadam,i,bez obzira na izjednačenje staleža,veoma volim što mu pripadam...a osiroćivanje nije ugled raskoši,raskoš ništa ne mari,proživeti gospodski,to je plemićki posao,to samo plemići i umeju.Sada,seljaci oko nas kupuju zemlju,i meni to nije krivo.Gospodin ništa ne radi,seljak radi,i potiskuje dokonog čoveka.Tako i treba.I ja se od srca radujem za seljaka.Ali me vređa kad vidim da je osiroćavanje plemstva usled nekakve,ne znam kako da kažem,nevinosti.Ovde,zakupac Poljak kupio,u pola cene,od gospođe koja živi u Nici,divno imanje.Onde,daju trgovcu pod zakup hektar zemlje koja vredi deset rubalja,za rublju...''

Proces izgradnje buržuaskih društvenih odnosa morao je duboko da potrese sve što je činilo feudalnu plemićku Rusiju.Da bi prikazao ove životne suštine,Tolstoj se u Ani Karenjinoj najčešće bavi sudbinama plemićkih porodica.

Osnovni motiv koji pokreće najveći broj predstavnika ove klase je karijerizam.Probiti se što više,po svaku cijenu i svim sredstvime-to je životni cilj brojnih Tolstojevih junaka u ovom romanu.

Da bi pokazao kako se ''sve pobrkalo''u redovima ruskog plemstva,Tolstoj je to plemstvo podijelio na nekoliko grupacija,djelimično na generacijskom principu,ali dobrim dijelom na osnovu religiozno-moralne sfere.

''Duhovni život toga sveta manifestovao se u jednoj vrsti hipokritske religije što nije imala ničeg zajedničkog sa tradicionalnim ruskim predatavama o religiji,koja se izražavala u liturgiji i bdeniju u Udovičkom domu gde su se mogli susresti poznanici,i u učenju napamet...staroslovenskih tekstova...To je bila nekakva tajanstvena religija, koju su ispovedali ljudi koji više ništa nisu želeli,ni za čim nisu žalili,razočarani ljudi...''

Budući da se ruski oficirski kadar regrutovao skoro isključivo iz redova plemstva to ni oficirska sredina nije mogla biti moralno uzvišenija od klase kojoj je pripadala.Osnovni interes oficirskog svijeta u Ani Karenjinoj su žene, piće, konji, mundiri, epolete, karijera.Istina,njima ne manjka hrabrost u ratu,ali u miru oni izmišljaju najnevjerovatnije zabave.''... Jedina moralna kategorija koja je u toj sredini je neko svojevrsno drugarstvo i jednakost u raspusnosti,međusobno povjerenje i neka čudna otvorenost u međusobnim odnosima,možda čak i jedini oblik iskrenosti u cijelom tom velikosvijetskom društvu.''

Ali ima u ovom svijetu i časnih,umnih,pametnih,vrijednih ljudi koji se bave naukom i umjetnošću,ekonomikom i politikom.Tolstoj vidi stvaralačke snage i vjeruje u budućnost ruskog društva;samo,po njegovom shvatanju.one nisu u redovima ni petrogradskog ni moskovskog plemstva već na ruskim poljima.

 

<vrati se na pocetnu