O Dučićevoj poeziji

 

Dučić je u svom poetskom razvoju imao više faza. Počeo je 1866. godine sa pjesmom „Samohrana majka“ objevljenom u somborskom „Golubu“. Od 1896. godine redovno izdaje u mostarskim novinama „Zora“, a od 1901. skoro jedino se javlja u „Srpskom književnom glasniku“. Piše pod uticajem Vojislava Ilića, Puškina (kojeg je kasnije prevodio) kao i nekih modernih francuskih pjesnika. U prvim fazama svog stvaralaštva ima malo izvještačenosti i oponašanja drugih pjesnika. Prelom se desio odlaskom u svijet, na zapad, tačnije upisivanjem na fakultet.

Dučićeva poetika je poetika velikih tema. Po njegovom mišljenju liričar može postati velikim pjesnikom samo onda kada bude kazao velike istine o trima najvećim i najfatalnijim motivima života i umjetnosti: O Bogu, O Ljubavi i O Smrti. Njegova poezija nosi odlike kasnog simbolizma, a smatra se najvišim dometom u srpskoj poeziji uoči Prvog svjetskog rata. Poslije rata pisao je poeziju trajne vrijednosti, koju je sam odabrao i redigovao za svoja Sabrana dela.

Osim poezije pisao je i putopise ( Gradovi i himere), prozu u kojoj govori o poeziji, pjesnicima, pripovjedačima, ljubavi, ženi, prijateljstvu itd. ( Blago cara, Radovana, Jutra sa Leutara, Mojim saputnicima), pjesme u prozi Plave legende, eseje o Vojislavu Iliću, Bori Stankoviću, Petru Kočiću, Isidori Sekulić... kao i istorijsku monografiju o grofu Savi Vladislaviću, Hercegovcu, jednom od najznačajnijih diplomata ruskog carstva prve polovine osamnaestog vijeka.

U svoje vrijeme on je važio za nendamašan uzor pjesnika. Ali ta slava počela je da blijedi još za njegovog života, a nakon smrti pala je na najnižu tačku. Kasnije se za njega obnavlja interesovanje, njegove pjesme zauzimaju značajno mjesto u antologijama. Njegova poezija se podvrgava kritičkom preispitivanju koje, iako ponekad dovodi u pitanje neke njegove ranije priznate vrijednosti, zauzvrat otkriva nove i nepoznate. Bio je napadan od strane avangardnih pjesnika između dva rata zbog mondenske i pozerske strane svoje poezije, ali ipak nije nikada osporena vrijednost i značaj njegovog književnog djela u srpskoj književnosti.

vrh strane
glavna strana