Prokleta avlija

       Prema dokumentovanim svedočenjima, Prokleta avlija je imala dugu genezu: započeta je u Madridu, a objavljena je 1954. godine. U međuvremenu je Andrić je objavio nekoliko knjiga pripovijedaka i tri romana. Prokleta avlija je plod velikog piščevog životnog iskustva i izgrađene tehnike pripovijedanja. Dugo zrenje zgusnulo je životnu građu i priču, kompoziciju i životnu refleksiju, naraciju i jezički izraz. Pripovjedačko iskustvo iskustvo izgradilo je osobenu teoriju priče i pričanja, koja će dobiti središnje mjesto u strukturi ove proze.

        Prokleta avlija ima u svojoj sadržini neke stalne motive Andrićeve proze, poezije i esejistike. Dva su vodeća motiva u ovoj prozi: arhetip braća-neprijatelji i poetika priče i pričanja. Ona ima zanimljivu i složenu kompoziciju. Oblikovana je na principu okvirne priče i priče u priči. U kritičkoj literaturi o Prokletoj avliji često se pokreće pitanje žanra : je li ova proza novela ili roman. Ova knjiga predočava niz pojedinačnih sudbina obuhvaćenih prostorom i vremenom. Svaka sudbina dobila je svoju priču, sve priče su oblikovale novelističko-mozaičnu strukturu. Ali s obzirom na koncepciju, likove i kompoziciju, ova proza ima sve osobine romaneskne strukture. Prokleta avlija je roman po koncepciji, po obimu građe, idejnom zamisli, obradi likova, kompoziciji, značenjskom bogatstvu. Sve epske supstance (prostor, vrijeme, događaj i lik) dobile su puni obim u ovoj prozi. Kompozicija navedenih epskih supstanci vrlo je složena- Prokleta avlija ima prstenastu kompoziciju, jedinstvenu u savremenoj srpskoj prozi.