|
Početna |
Pluća i zid
grudnog koša su elastične strukture.
U prostoru između pluća i
grudnog koša nalazi se veoma tanak sloj tečnosti koji omogućuje
plućima da lako klize na zidu grudnog koša.
Mehaniku disanja čine dva procesa- udisanje i izdisanje. Udisanje (inspiracija) je aktivan proces - disajni mišići aktivno
šire zid grudnog koša, pritisak u disajnim putevima postaje blago
negativan, zbog čega vazduh ulazi u pluća. Na kraju inspiracije
elastične sile pluća vraćaju grudni koš u prvobitni položaj,
pritisak u disajnim putevima postaje lako pozitivan, pa vazduh iz
njih polako izlazi u spoljašnju sredinu. Izdisanje (ekspiracija) u
toku mirnog disanja odvija se pasivno, bez mišićne aktivnosti.
Pošto prođe kroz nosne hodnike i ždrelo, gde se zagreva i obogaćuje
vodenom parom, vazduh ulazi u dušnik, glavne bronhe, bronhiole i
duktuse, sve do alveola, tj. plućnih vrećica. Između dušnika i
alveolarnih vrećica vazdušni putevi se dele 23 puta. Prvih 16
generacija puteva formira sprovodnu (konduktivnu) zonu vazdušnih
puteva, koji transportuju gasove - to su bronhi, bronhiole i
terminalne bronhiole. Ostalih 7 generacija formiraju prolazne i
respiratorne zone, gde se odvija razmena gasova (disanje) - to su
respiratorne bronhiole, alveolarni duktusi i alveolarne vrećice.
Ovi mnogobrojni odeljci povećavaju površinu poprečnog preseka
vazdušnih puteva. Zbog toga, brzina vazdušnog protoka u malim
vazdušnim putevima opada na veoma niske vrednosti. Izračunato je da
je ukupan obim 16. generacije vazdušnih puteva čak 2.000 puta veći
od obima dušnika.
Kod čoveka postoji oko 300 miliona alveola i
ukupna površina alveolarnih zidova u kontaktu sa kapilarima u oba
pluća iznosi 70 kvadratnih metara.
|