ŠTA SE DEŠAVA SADA SA ŠIŠMIŠIMA?

Kroz istoriju ljudi su povezivali šišmiše (Chiroptera) sa drugim, mnogo strašnijim stvorenjima noći. Kao takvi, preživljavali su vekove neopravdanog zlostavljanja. Dok je većina srednjovekovnog sujeverja o njima nestala, mnoge pogrešne pretpostavke su ostale, i opkružuju ove životinjice i danas. Šišmiši (Chiroptera) nastavljaju da se pojavljuju kao zločinci u filmovima i u dečjim crtanim filmovima.
Uprkos studijama koje su dale dokaza za baš suprotno, oni su i dalje često pogrešno optuživani za prenošenje bolesti, poput besnila. Bez obzira što, u proseku, samo 1,2 od 267.000.000 osoba umre godišnje od ujeda besnog šišmiša (Chiroptera), mnogo manje od onih ugriženih besnim psom (20), ili čak od uboda pčele. Bez obzira na to, u SAD su čak i nuđene nagrade od 5.000$ za istrebljivanje šišmiša (Chiroptera) sa imanja! Po pojavljivanja članka u novinama, u kojima neki doktor tvrdi da čak iako šišmiš (Chiroptera) samo proleti pored osobe, ona može da se zarazi besnilom, izašla je i negacija istog, ali bez obzira država NJu Jork (SAD) troši od 1998 godine, 19.000.000$ godišnje na vakcinisanje ljudi pored kojih su proleteli šišmiši (Chiroptera)! Poslednjih decenija, ljudi su počeli da ih cene zbog njihove korisne uloge. Šišmiši (Chiroptera) su najvažniji neprijatelji noćnih letećih napasti (insekata). Takođe su važni oprašivači biljaka, oprašujući najmanje 500 vrsta, uključujući banane, mango, otrovni bršljen, otrovni hrast, datulju, smokvu i agavu. Bez ovih noćnih letača, mnoge biljke, koje oprašuju - i mnoge životinje koje koriste ove biljake kao hranu i sklonište - bi nestale sa lica zemlje. Šišmiši (Chiroptera) takođe proizvode azotom bogato đubrivo poznao kao guano.
Ali ipak, širom sveta, njihova populacija opada velikom brzinom, zaslužujući uglavnom destrukciji njihovih mrestilišta i izvora hrane, i zloupotrebi toksičnih pesticida i insekticida. Jedna od žrtava komercijalizacije pećina, je i ugroženi Myotis sodalis, koji je nastanjen u Indijani. LJudsko ,,druženje'' sa šišmišima je takođe doprinelo smanjenju njihove populacije.
U mnogim narodima, šišmiši (Chiroptera) su neopravdano obeleženi kao napasti ili pretnja za javno zdravlje, i ubijani. Između 1963. i 1970, najveća kolonija šišmiša (Chiroptera) na svetu - nekih 30 miliona Tadarida brasilienses u pećini Eagle Creek (Igl Kriik) u Nacionalnoj Šumi Apache Sitgraves u jugoistočnoj Arizoni, je svedena na 30.000 jedinki, opad populacije od čak 99,9%. Veliki gubici populacije zabeleženi su na svim kontinentima, a nekoliko vrsta velikih ljiljaka (Megachiroptera) koji naseljavaju ostrva, kao što je mali Mariana fruit bat iz Guama, od skoro je izumro.
U SAD, skoro 40% lokalnih vrsta se trenutno nalazi pod protekcijom Akta o Ugroženim vrstama koji važi na federalnom nivou, ili su zvanično kandidati za pridruživanje na listu najugroženijih vrsta u Sjedinjenim državama. Nekoliko drugih zemlja je usvojilo strategije za očuvanje i zaštitu preostalih šišmiša (Chiroptera). Dodatni programi za proučavanje i očuvavanje svih preostalih jedinki sponzoriše IUCN, ili Svetska Unija za Očuvanje, i BCI, NVO stacionirana u Ostinu, Teksas.