MEŠA SELIMOVIĆ (1910-1982)
Mehmedalija Meša Selimović je rođen u Tuzli 1910. godine. Nakon završenih studija na Filozofskom fakultetu u Beogradu, do početka Drugog svijetskog rata, radio je kao profesor gimnazije u rodnom gradu. Zatvoren je 1942, a 1943. godine našao se na slobodnoj teritoriji. Učestvovao je do kraja rata u borbi protiv okupatora.
Poslije rata je jedno vrijeme radio kao univerzietski nastavnik u Sarajevu. Potom obavlja niz visokih dužnosti u kulturi (bio je direktor Bosna-filma, direktor Narodnog pozorišta i, konačno, glavni i odgovorni urednik u izdavačkom preduzeću "Svjetlost" u Sarajevu).
Zbog prigušenog sukoba s tadašnjim političkim rukovodstvom u BiH, manifestovanog pojedinačnim gestovima, izjavama i natpisima napušta Sarajevo i prelazi u Beograd. Nastavlja sa objavljivanjem svojih djela.
Bio je prozaist raznovrsne tematske i žanrovske orijentacije. Počeo je sa književnim radom relativno kasno, prozom sa ratnom tematikom, da bi potom svoj literarni rad usredsredio na refleksiju i univerzalne teme: čovjek, njegova egzistencija i sudbina.
Njegov književni opus obuhvata pripovijetke: "Prva četa" (1950), "Tuđa zemlja" (1957); romane: "Tišine" (1961), "Magla i mjesecina" (1965), "Derviš i smrt" (1966), "Tvrđava" (1970), "Ostrvo" (1974); studije i eseje: "Za i protiv Vuka" (1967), "Eseji i ogledi" (1966). Njegov autobiografski spis "Sjećanja" (1957) govori o pišcevom životu, književnom radu i nekim književnim i kulturnim događajima i ličnostima.
Puni uspjeh postigao je romanom "Derviš i smrt" (1966). Ovaj roman je osvojio sve znacajnije domaće književne nagrade. Slijedi, takođe, značajan roman "Tvrđava" (1970). Ova djela prevode se i objavljuju i u drugim zemljama.
Selimović je umro u Beogradu, 1982. godine.
.jpg)
