Galilei      Boltzmann      De Broglie      Einstein      Newton      Pauli      Radeford      Bohr      Galerija       Kviz

          Wolfgang Pauli

Volfgang Ernest Pauli (1900 - 1958) je bio austrijski fizičar i nobelovac.
Rođen je u Beču a studirao je u Minhenu. Poticao je iz poznate praške jevrejske porodice.  Kao student  napisao je za Matematičku encikopediju pregled o teoriji relativnosti. Godine 1924. formulisao je princip isključenja - Paulijev princip za koji je 1945. godine dobio Nobelovu nagradu za fiziku. 

Postulirao je postojanje nuklearnog spina da bi objasnio hiperfinu strukturu spektralnih linija. Godine 1930. postulirao je postojanje neutrina da bi objasnio spektar β-zračenja.

Naučni rad
Pauli je tokom života uveliko doprinio na području fizike, ponajviše kvantne mehanike. Mnoge njegove ideje i rezultati nisu izdavani i mogli su se naći samo u pismima, koje su primaoci često kopirali i davali drugim naučnicima na uvid.

Pauli je 1924. predložio novi  kvantni broj s dvije moguće vrijednosti, kako bi razriješio neujednačenosti između posmatranog  molekularnog spektra i teorije kvantne mehanike koja se formulisala. Tada je i formulisao 'Paulijev princip isključenja' u kojem govori da dva elektrona (u istom atomu) ne mogu imati isto kvantno stanje, odnosno sve kvantne brojeve. Značajan je i po radu na teoriji spina, pojma koji je 1925. predložio Ralph Kronig kako bi definisao svojevrsnu rotaciju čestica. George Uhlenbeck i Samuel Goudsmit godinu dana kasije definišu Paulijev kvantni broj kao elektronski spin.

Godine 1930., Pauli je proučavao problem β-raspada. U pismu  koje je uputio Lisi Meitner, predložio je postojanje dotad neotkrivene neutralne čestice iznimno male mase, ne veće od 1% mase protona, kako bi objasnio kontinuirani spektar β-raspada. Neutrino je eksperimentalno dokazan 1956. godine od strane Fredericka Reinesa i Clydea Cowana, dvije i po godine prije Paulijeve smrti. Nakon što je primio telegram sa vijestima, rekao je: "Hvala na poruci. Ko zna kako čekati, taj i dočeka.
Godine 1940., dokazao je teoremu o statistici spina, pojavu koja se javlja kao rezultat kvantne teorije polja i govori da su sve čestice sa polucijelobrojnim spinom fermioni, a one sa cjelobrojnim bozoni.

Zanimljivo je što je bio i veliki kritičar moderne sinteze evolucijske biologije,a pobornici njegovih kritika navode epigenetsko nasljeđe kao dokaz i potvrdu njegovih kritika.

Umro je od raka gušterače 1958. godine.