Mazačo

Tomazo Di Ser Djovani Kasai, zvani Mazaco, to jest veliki Tomazo, rodio se 1401. u San Djovani Valdarnu, nedaleko od Firence. Izrazito nadaren, slika jos od 1422. S Mazolinom da Panikaleom (1383-1440) pocinje radove u crkvi Karmine u Firenci, koje je narucio bogati firentinski trgovac Felice Brankaci. Freske treba da kroz slike o zivotu Svetog Petra ispricaju pricu o iskupljenju grehova. Mazaco je gotovo sva svoja dela ostvario u Firenci pre nego sto je pozvan u Rim, gde iznenada umire 1428. Medju njegovim brojnim ostvarenjima su i jedna Sveta Ana s Bogorodicom i malim Hristom, koju je naslikao s Mazolinom, zatim poliptih za crkvu u Pizi koji obuhvata bogorodicino prestolo i raspece. Poslije vise od 50 godina freske u Brankacijevoj kapeli zavrsice Filipino Lipi (1457 - 1504), Boticelijev ucenik koji se divio izflamanskim slika.

Sa pojavom Mazaca ponovno otkrivanje sveta oko sebe i isticanje covekovih osecanja, cemu se najpre okrecu vajari rane renesanse, konacno prodiru i u slikarstvo. Dela ovog izuzetno darovitog umetnika koji je, nazalost, umro veoma mlad, u 27. godini, zacetak su nove epohe evropskog slikarstva. Na fresci Sveta Trojica, koju je naslikao medju poslednjima, Mazaco koristi tehniku perspektive slikajuci kapelu ciji svod, rasclanjen na kvadrate, malo-pomalo nestaje u daljini: naslikani prostor deluje kao udubljenje, cini se kao da je kapela usecena u zid crkve Santa Marija Novela. U ciklusu fresaka u kapeli Brankaci u crkvi Karmine, Mazaco majstorski smesta u savrseno uredjen prostor figure koje odaju snagu i ranjivost: stvarne ljudske likove.

Mazaco je bio preteca renesanse.

Mazačo - Izgon iz raja